Gece, Kediler ve Sessizlik

Hayatın süprizleri olmasa çekilir miydi? Benim gibi okudukça daha çok okunacaklar olduğunu fark edenlerdenseniz ister istemez gözünden kaçanlar, bir türlü yetişemedikleriniz olduğunu da fark edip hüzünlenirsiniz. Dostoyevski demiş ya "İki hayatım olsaydı; biri yaşamak biri okumak için" bu düşünceye katılmamak elde değil. Bir de işte hayatın süprizleri var. Kızımın okulunda gönüllü olarak kütüphane nöbeti tutuyorum. Haliyle bu iş benim için bulunmaz bir nimet. Okula geçtiğimiz günler bağış kitaplar geldi. Onların içinde daha önce okuma fırsatı bulamadığım öykücülerin eserleri de vardı. Ben de öykü yazdığımdan daha bir merakla ve keyifle okurum öyküleri. Yeni öykücülerin dillerini, değindikleri konuları merak ederim. İşte o bağış olarak gelen güzel kitaplardan biri: GECE, KEDİLER VE SESSİZLİK 'ti. Semrin Şahin ile böyle tanıştım. Tam da benim tarzım diyeceğim bir anlatım yolu tutturmuş sevgili yazarımız. Kısa, öz ve vurucu.

Bilirsiniz kısa hikâye tabiri edebiyata Amerikan Edebiyatı'nın SHORT STORY kavramıyla girmiştir. Ancak onların short story diye nitelendirdikleri otuz - kırk sayfalık hikâyelerdir. Sonrasında uzun öykü, kısa hikâye, novella gibi tanımlamalarla çeşitlenmiş bir yapıdan bahsediyoruz. Ve tabii short short story denilen kısanın da kısası (yani örnek alınan Amerikalılara göre). İşte ben uzun tasvirlerden, üst üste gelen metaforlardan arınmış, öze inmiş kısa hikâyelerin tabiri caizse 'hastasıyım' Semrin Şahin'in hikâyeleri de bu bakımdan bana ilaç gibi geldi. Öte yandan işlenen konunun temelinde kadın olması, yaşanan her şeye rağmen umuttan vazgeçmeyen bir dile bağlanması beni çok sevindirdi. Toplam 15 öykünün bulunduğu kitap, Alakarga Yayınları'ndan çıkmış ve 118 sayfa.

Şöyle söylemeliyim Semrin hanımın dili etkileyici, kurgusu sürükleyici, ardından da damakta farklı tadlar bırakan usta işi bir yemek gibi. Şimdi sırada diğer öykü kitapları GÜVERCİNLER ZAMANI ve KADIN OLSAYDINIZ ANLAR MIYDINIZ? var. En kısa zamanda onu da okuyacağım.

Şimdi kısaca Semrin Şahin'den bahsetmek gerekirse kendisi Türkçe öğretmeni, iki çocuk annesi ve edebiyat alanında sürekli üreten biri. Kitap içindeki biyografisinde gördüğüm kadarıyla işleri çeşitli mecralar tarafından ödüle layık görülmüş. Aynı zamanda EDEBİYAT NÖBETİ dergisinin de aktif yazarlarından.

Son olarak kitabın kapanışında yazdığı teşekkür yazısı buraya alıntılamak istiyorum. Bir anne olduğum, bir çok işin arasında yazmaya çalıştığım için biraz da içselleştirdim bu teşekkürü aslında...

"Yazmak çok zor bir süreç. Hele kadın olunca, bir de çocukların ve çalışma hayatın varsa, daha da zor. " diyor ve devam ediyor "Anne ödevin daha bitmedi diye etrafımda dolanan, onlardan çaldığım zamanlar için özür dilediğim çocuklarım İlginaz ve Çağdaş'a.."

Kaleminizin gücü eksilmesin, yeni hikâyelerinizi bekliyoruz.

İyi okumalar