Yaşlı Kadın ve Papağan

Dün Beyoğlu'ndaki Yapı Kredi Yayınları'na yaptığım ziyarette iki kitap aldım. (Ahhh ahhh daha çok alırım da kendimi tutmak zorunda kalıyorum) Biri Nezihe Meriç'in ALAGÜN ÇOCUKLARI, diğeri ise Virginia Woolf'tan YAŞLI KADIN VE PAPAĞAN'dı. İkisi de hayran olduğum edebiyatçılar. Özellikle Virginia Woolf'un hikâyesini hemen okumak istedim çünkü yazarın okuduğum ilk çocuk eseri olacaktı. Ayrıca hayatı, yaşadıkları, eserleri ve ölümüyle umut dolu bir yaşamdan uzak biri olduğunu düşündüğüm için daha çok merak ediyordum.

Harikaydı. Hikâyede çok yaşlı ve fakir bir kadının başından geçenler anlatılıyordu. Bu kadın çok fakir olmasına rağmen hayvanlara karşı sonsuz bir sevgi besliyor. Bir köpeği var. Bazı günler kendisi aç kalsa da köpeğini asla aç bırakmıyor. Günün birinde bu yaşlı kadına yıllardır görüşmedeği, pek de anlaşamadığı, kardeşinden bir haber geliyor. Onun öldüğünü ve mirasını ona bıraktığını öğreniyor. Zaten hikâyede burada başlıyor. Miras kalan şeyler arasında bir gri papağan var. Kadıncağız binbir zorlukla kardeşinin yaşadığı şehre gidiyor. Miras bırakılanlarla yüzleşiyor. Ama hiç bir şey beklediği gibi olmuyor.

Hikâyenin mekanı yazar Virginia'nın yaşadığı yerler. Onun evi, onun gezdiği köyler anlatılıyor. Kim bilir belki de anlatılan papağanla da bir zamanlar karşılaşmıştır. Ya da papağını olan yaşlı bir kadınla.

Sonuç olarak şunu söylemeliyim: Pazarım güzelleşti. Bu kadın harika bir dil ustası. Anlatısı masalsıydı. Çocukların çok seveceklerini düşünüyorum. Anlatının sonu muhteşem bağlanmıştı. Üstelik Mustafa Delioğlu'nun çizimlerine bayıldım.

Bu resmi renkli fotokopiyle çoğaltıp çalışma masamın duvarına asacağım. Bayıldım...

Kitap tanıtımında yaş grubu olarak 10 - 15 aralığı verilmiş. Bence küçük yaş seçilmemesindeki en büyük etken çok fazla ingilizce kelime olması. Ama küçüklere de okunabileceğini düşünüyorum. Onların anlayabileceği kısaltmalar kullanılarak elbette.

Keyifli okumalar,