All Posts

Çok etkileyici kısa bir roman Köpek. Yazarının ve kahramanın kadın olması, anlatılan hikâyenin annelik meselesini irdelemesi belki de benim daha fazla etkilenmiş olmama neden olmuştur. Ancak okuduktan sonra yaptığım araştırmalarda gördüm ki benzer duyguları tüm okuyucularda oluşturmuş. Köpek, yazar Pilar Quintana'nın türkçeleştirilmiş ilk romanı. Novella demek daha doğru olacak çünkü kısa bir roman. Romanı usta işi bir yemek olarak da nitelendirendirebilirim. Etkileyici lezze

Yayıma çıkmasını heyecanla beklediğim bir kitabı tanıtacağım bugün sizlere: Babaannem, Kurbağalar ve Hayat. Ahmet Büke hem yetişkin hem de çocuk ve gençler için kalem oynatan bir yazar. Günümüz Türk Edebiyatı'nın çok değerli yazarlarından biri. Bana göre edebiyatını anlamı kılan özelliklerinden en önemlisi doğup büyüdüğü coğrafyayı, içinde yetiştiği kültürü anlatmasıdır. Son yetişkin romanı Deli İbram Divanı bunun en güzel örneklerinden biridir. Bu roman ile yazar Vedat Türk

Dilek Kitaplığı kitap kulübümüzde iki aylık yaz tatiline girmeden önce son okuduğumuz kitap Edouard Louis'in kaleme aldığı 'Eddy'nin Sonu' romanıydı. Açıkcası bu romanı okumayı sezonun başından beri bekliyordum. Mayıs 2021 tarihinde dağıtıma çıkan roman çok ses getirmişti. Haklıymış. Güzel bir kapanış oldu. Edouard Louis genç bir yazar, 1992 doğumlu. Eddy'nin Sonu romanı otobiyografik bir eser. 2014 yılında Fransa'da yayınlanmış. Ardından 2016 yılında da şiddetin tarihini yaz

Mine Söğüt'ün son romanını "soru soran roman" olarak nitelendirmek istiyorum. Eser dağıtıma Nisan ayında çıkmış. Yazar geçtiğimiz hafta Sarıyer Edebiyat Günleri'ne konuk oldu. Ben de Başkalarının Tanrısı'nı imzalatma fırsatı buldum. Mine Söğüt katıldığı programda çok güzel bir söyleşi gerçekleştirdi. Bu söyleşi sırasında fark ettim ki Mine Söğüt gerçekten dinleyen biri. Merak ediyor, soru soruyor ve sabırla dinliyor. Dinlemek bence medeniyetin temeli. Derdini anlatmak için ö

Kendi adıma muhteşem olarak nitelendirilebilecek öyküler okudum. Tıpkı küçük bir yudum su ya da derin bir nefes gibi olan öykülere bayılıyorum. Kısa bir an içinde okunur, etkisini bir ömür sürdürürler. Truman Capote'nin Ateşteki Güve öyküleri işte tam da böyleler. Çok iyi biliyoruz ki edebiyat dünyası bir okyanus. Kitaplarsa birer damla. Suyun içine daldığınızda büyüklüğünden etkileniyor, hepsini içinize alamadığınıza üzülüyor, hayıflanıyorsunuz. Bazen de, tamamen şans eseri

Bir ilk kitapla karşısınızdayım. Bunun öykü kitabı olması ve yıllardır sosyal medya üzerinden takipleştiğim, öykü ve denemelerini çeşitli dijital mecradan takip ettiğim bir arkadaşımın imzasını taşıması beni mutlu ediyor. Böyle zamanlarda sanki kendi eserim yayına çıkmış gibi seviniyorum. Öncelikle yolu açık, okuyucusu, seveni çok olsun. İsminden de anlaşılacağı üzere içindeki her bir öykü manidar göndermeler taşıyorlar. Gerçekten toplumsal olarak son zamanlarda yaşadıklarımı

Bu çocuk romanıyla birlikte benim kişisel okuma tarihimde yeni bir dönem de başlamış oldu: Storytel'e en sonunda ben de üye oldum. Kitaba dokunmayı, kurşun kalemle (lütfen tükenmez kalem kullanmayın) satırların altlarını çizmeyi, benim için yeni olan kelimeleri daire içine alıp anlamlarını öğrenmeyi, arkadaki boş sayfaya karakterlere dair notlar düşmeyi çok severim. Ayrıca müzik dinlenir bana göre kitap dinlenmez okunur. Elbette istisnai durumları var. Sesli kitaplar bu anlam

Uzun zamandır Şebnem İşigüzel'in bir eserini okumak istiyordum. Kitap kulübümüzün Mayıs ayı kitabı olarak seçilmesi benim için çok isabetli oldu. Roman pandemi nedeniyle evlerimize sıkışmak zorunda kaldığımız dönemde çıkmış ve hakkında çok konuşulmuştu. Biz de kitap kulübünde öyle yaptık, üzerine epeyce bir konuştuk... Öncelikle iyi ki böyle kadın yazarlarımız var, demek istiyorum. Ben her defasında bunu ifade etmekten gurur duyuyorum. Romanla ilgili kişisel yorumlar olabilir

Bu kitap ödünç. Önce nedense bunu söylemekle ve kendisine ait sağlam bir kişisel kütüphanesi olan sevgili arkadaşım Filiz'i anarak başlamak istiyorum. (Bu arada kitapları çok kıymetlidir ve ödünç vermeyi hiç sevmez. Sanırım istisnalardan biriyim.) Yaşam Suyu'nu ilk o okumuştu ve yaptığımız sohbetlerden birinde gözlerinden ışıklar saçarak bu kitabı mutlaka okumalısın demişti. Nasıl tarif edeceğini de bilemeyerek üstelik. Okuyunca anladım, çok haklıydı. Anlatması zor bir kitap

İtiraf ediyorum bu romanı kapağından etkilenip aldım. Sağ alt köşede, dallarından kırmızı - pembe renkli yemişler sarkan ağaca yaslanmış duran sarı gitarı, onun üstüne tünemiş minik kuşu, birbirleriyle sohbet eden diğer iki minik kuşu, bahar havasını sevdim. Meğer içindeki hikâyeye aşık olacakmışım, bilmiyordum... Göç, son on yıldır çok konuştuğumuz bir mevzu olsa da aslında yüzlerce yıldır yaşanıyor. Dolayısıyla edebiyata yansımaları da var. Edebiyatın en sevdiğim yanlarında

Tilki 8 hikâyesinde doğanın çığlığı duyurmak istiyor yazar bize. Yazar demişken çocuklar için hazırlanmış bu kitabın yazarı George Saunders, daha çok öykü kitaplarıyla adını duyurmuş, yazdığı ilk roman ile Man Booker Ödülü almış usta bir kalem. Yine harikalar yaratmış ancak öncelikle şunu söylemeliyim, okuyacaklarınıza hazırlıklı olmalısınız... Metinin anlatıcısı genç bir tilki. Adı da Tilki 8. Topluluğundaki tilkilere bu şekilde isim veriliyor. En yakın arkadaşı da Tilki 7.

Jose Saramago'nun dinler tarihini yeniden ve kendince kurgulayarak yazdığı romanı Kabil'i okudum. Üstelik bu kitabı bir akşam kucağımda buldum. İhsan Oktay Anar'ın Amat'ını konuşurken söz Kabil ile Habil'e geldiğinde kızım konuştuklarımızı duymuş ve kitaplığından Kabil'i getirerek kucağıma bırakmıştı. Epey zaman önce Kopyalanmış Adam romanıyla birlikte Kabil'i de sipariş vermiştik. Zeynep okumuştu ancak ben bir türlü elime alamamıştım. Aslında yıllar var Saramago okumayalı. Ç

"Her şeyi bilmek mümkün değil. Bilgin olmadan, fikrin olmasın." yaşam mottom ama ben KİKİ'nin Miyazaki'nin olduğunu düşünüyordum. Hadi bakalım bu bilgiyle ne yapacağız? Bazı kitaplar sosyal medyada öyle hızlı yayılıyorlar ki birden bire fenomen oluyorlar. Benim için KİKİ'NİN CADI KARGOSU da bunlardan biri oldu. Takipleştiğim, aynı toplulukta yer aldığım bir çok arkadaşım kitabı çıkar çıkmaz paylaştı. Bu da yetmedi Uzakdoğu hayranı olan ve hatta benden çok daha büyük bir MİYAZ

İnsan yaşadığı şehri iyice bir tanımalı, sevmeli diye düşünüyorum. Çoğumuz oturduğumuz semti bile bilmiyoruz. Nerede ne var, geçmişi nedir hiç ilgilenmiyor - ilgilenemiyoruz. Yaşam denen döngünün içinde, çoğu zaman farkında bile olmadan, tükeniyoruz. Ben son bir kaç aydır yaşadığım şehir İstanbul ile ilgili kitaplar okuyorum. Şehrin en sevdiğim yerlerini turluyorum. Tarihine dair benim için yepyeni aslında geçmişi binlerce yıla dayanan şeyler öğreniyorum. Bu şehrin en sevdiği

Günışığı Kitaplığı'nın KÖPRÜ KİTAPLAR serisi içinde yayımlanan Karga Feramuz'un Aşkı isimli romanı yeni bitirdim. Nazlı Eray'ın 2011 yılında Doğan Kitap'tan çıkan bu ilk gençlik romanı Semih Gümüş'ün editörlüğünde yeniden yayımlandı. Ve benim düşüncem, aşağıda belirteceğim küçük bir kaç nokta dışında, kesinlikle zamansız bir roman olduğu (ki bu kadar fantastik bir dünyada o kadarına da takılmamak gerek belki) , okurken çok keyif aldım. "Çılgın, komik, beklenmedik...Zamanın öt

Kahkahaları garantili bir çocuk romanı Hamurdan Kalp. Norveçli yazar Maria Parr'ın ilk kitabı. Sadece Türkçeye değil 15 farklı dile çevrilmiş. Ülkesinde oldukça popüler hale gelen bir televizyon dizisine uyarlanmış. Hikâye Paramparça Matilde adı verilen bir koyda yaşayan kasabalılar çevresinde geçiyor. Buranın Norveç'in bir parçası olduğunu anlıyoruz. Deniz, dağlar ve karla kaplı bir kış hemen ardından gelen bahar hikâye boyunca akıp gidiyor. Romanın baş kahramanları biri kı

"Çok alâmetler belirdi, vakit tamamdır. Haram sevaboldu, sevap haramdır." N.Hikmet Birbirinden etkileyici 14 öykünün yer aldığı ALÂMETLER KİTABI bu alıntıyla başlıyor. Geleceğe dair distopik bir anlatı diye düşünebilirsiniz. Ama yakın zamanda okuduğum ve yine burada yazdığım Fuat Sevimay'ın GÖR BAĞIR öykü kitabında olduğu gibi günümüze ve insanlığımıza dair sorgulamalar sunuyor. Zaten bir kitap ortaya çıktıktan ve okuyucuya ulaştıktan sonra aslında siz ne anlamak istiyorsanız

Ne kadar mutluyum. Deli olmalıyım. Daha kovid belası Dünya'dan temizlenmeden şimdi de kuzeyimizde bombalar uçuşuyor. Haber kanalları sabahtan akşama daha da vahimleşen sahneleri gösteriyor. Dün akşam 1 yaşında bebeğin ölümünü izledim. Enerjimi yitirdiğimi hissediyorum ki ben yaşadığım her şeye rağmen umut etmeyi bilen biriydim. Bugünse sık sık hissettiğim şey suçluluk. Peki neden mutluyum? Bu aralar boğulmak üzere olan ruhumu, delirmek için fırsat kollayan beynimi edebiyat k

Zeynep geldi haydi birlikte bir film izleyelim dedi (laf aramızda son zamanlarda bu pek olmuyor) tabi fırsatı kaçırmadım ve yanına ilişiverdim. Kızımın seçimlerine güvenirim bu arada, iyi bir izleyicidir. Müzikal olduğunu bilmiyordum. Film bittiğinde mutluluktan uçuyordum. İzleyip, sonunu bilenler "mutluluktan uçmak" lafımı lütfen yanlış anlamasınlar. Böyle harika bir müzikal izlediğim içindi bu duygu patlamam. Müzikal bana göre zor bir iş. Mesela geçen gün - yine Netflix'de

İki kız çocuğu büyüten bir anneyim. Şimdi ikisi de kocaman oldular. Geçmişte yaşadıklarımızsa fotoğraf karelerinde kalan tatlı birer anı. Böyle yazınca eskiden fotoğraflar dijital değildi, kart çıktısı alırdık ya, ne güzelmiş. Fotoğraf karesiyle birlikte dondurulan o anın öncesini ve sonrasını da görülebiliyor, hayal edebiliyorsun. Şimdi binlerce kare çekip, onları Bulut'a yerleştiriyor, sonra da unutuveriyoruz. Konuyu dağıtmayı ne de çok seviyorum. Bugün çok sevdiğim bir kit