Çocuk Edebiyatı

Her gün telefonumu elime aldığımda ilk yaptığım şeylerden biri sosyal medyadan hayvan sahiplendirme hesaplarını incelemek oluyor. Elbette her aklı başında insan gibi ben de bir canlının alınıp satılmasına karşıyım. Aslında "sahibi olmak" fiilini de sevmiyorum ancak başka bir canlının arkadaşı olabilirim, diyorum. Evimizde 14 yaşında bir kedimiz var. Babamızın büyük itirazlarına rağmen bir şekilde iknâ ederek onu ailemize katmıştık. Kedimizi de bu tarz bir ilandan bulmuştum. S

Korkmaktan korkar mısınız?, desem... Ben çok korkarım da. O nedenle bu yazıma böyle bir soruyla başlamak istedim. Enlerimi yazacak olursam ilk sırayı da Stephan King'in IT bizdeki çeviriyle "O" romanı alır. Bu romanın sinema filmi de vardır ve birçok yapıma da ilham kaynağı olmuştur. O hikâyede ana karakter bir palyaçodur. Ben onlardan da pek haz etmem. Sonradan fark ettim ki çoğu kişi de palyaço sevmiyor. Mesela küçüklüklerinde kızlarım palyaço görünce ağlardı. Tabi herkes

Yazarıyla tanışıp, sohbet edebilme fırsatı bulduğum romanlardan biri AY DENİZLE BULUŞUNCA . Karin Karakaşlı ile bir eğitim programı içinde tanıştım. Bize yazdığı kitaplar üzerinden karakter oluştururken yaşadığı, tecrübe ettiği, deneyimlerinden bahsetti. Söyleşiye özel olarak ele aldığı kitabı UÇAN KIZ VOLENTE idi. Ancak benim elime aynı günlerde yazarın bu kitabı da geçince buluşma öncesinde okumak istedim. İyi ki de okumuşum. Çok sevdim. Üstelik kendisinden bu kitabı daha 2

Bazı kitaplar vardır yazarlarını geride bırakırlar. Hemen aklıma gelenlerden biri Harry Potter'dır mesela. Yine çoğu okuyucu MOMO'yu bilir ama belki de yazarının ismini sorsam hemen hatırlayamaz. Michael Ende 1929 yılında Almanya'da dünyaya gelmiş ve İkinci Dünya Savaşı'ndan nasibini almış bir yazardır. Bazen düşünmeden edemiyorum. Dünya savaşı gibi insanın ruh hali üzerinde devasa yıkımlar yaratan felaketler aynı zamanda yaratıcılığı da ortaya çıkartıyor olabilir mi? Çünkü o

Gerçekten yaşamış "Gümüş" isimli bir kedinin anısına adanmış çok eğlenceli bir kısa roman Çok Evin Yok Kedisi . Yazar Göknil Özkök aynı zamanda Viyola sanatçısı. Öğretim üyeliği görevi de yapan yazar, konserler vermeye devam ediyor. Müzisyen kimliğinin yön verdiği; Sihirli Mozart, Bach Yürürken, Böcek Orkestrası Serisi (üç kitap) gibi bir çok çocuk romanı kaleme almış bir sanatçı. Çok Evin Yok Kedisi hayatına bir şekilde değmiş bir kedi kahramandan ilham alınarak başlamış bi

Gianni Rodari 'nin bu muhteşem kitabı ilk kez 1959 yılında yayımlanmış. Yazıma bu bilgiyle başlamam belki okuyanların kafasında şöyle bir soru işareti oluşmasına neden olabilir : "Bu kitap çoktan güncelliğini yitirmemiş midir?" Hayır, işte yitirmemiş. Bu da iyi edebiyatın, ister çocuk ister yetişkin için olsun, ne kadar zamansız olduğunun en güzel kanıtıdır. Yalancılar Ülkesi , özünde dostluk ve dayanışmayla örülü bir hikâye anlatıyor ama alttan alta bir çok mesaj da veriyor.

Edebiyatla uğraşıp da Feyza Hepçilingirler'i bilmeyen yoktur diye düşünüyorum. Örneğin Türkçenin değeri ve doğru kullanılması üzerine yazılmış, hem büyüklere hem de gençlere hitap eden, "OFF" serisi çok önemli bir kaynaktır. Bunun yanı sıra çok sayıda kurmaca kitabı da bulunmaktadır ve eserleriyle birçok ödüle layık bulunmuştur. Özetle Türkçemiz ve edebiyatımız için çok çalışmış, üretken bir yazardır. "OFF, DİLİM!" eminim ki ilkokul ve ortaokul türkçe öğretmenleri tarafından

Ve yeniden merhaba! Beni yaz tatili havası biraz fazla sarmış olabilir. Sonuçta topu topu iki hafta tatil yapıp geldim ama gitmesi, gelmesi, yıkanması, dökünmesi... Sonra tatil öncesi ve tatil sonrası diye sıraya giren işlerin yapılması. Evde ansızın çıkan tadilat işleri derken vakit epeyce geçmiş. Bir de insan yazının başından kalkınca tekrar blog için bile olsa geri dönmesi zor oluyor. Tembelliğe çabuk uyum sağlayan bir bünyeye sahibim. Ben gibi olanlar anlayacaktır :) Tati

Okumak çok keyifli bir yolculuk. Her şekilde okuyabiliriz: Tek başımıza, bir kulüp kurarak, yazmak için, kitap hakkında sohbet etmek için, uzmanlaşmak istediğimiz anlan için... Ben çocuk edebiyatıyla da ilgilendiğimden çocuk ve gençlik edebiyatı kitaplarını da çok okuyorum. Aslında belki de alt alta (hani şu bir metnin katmanları gibi) geçmişte kalan saf çocukluğuma ulaşmaya çalışıyorum. Yetişkin olmak her yaşadığı günle birlikte yeni bir şeylerle yüzleşmek gibi. Hiç beklemed

Zeynep Alpaslan sosyal medya üzerinden takip ettiğim bir yazar. Öyle güzel paylaşımları oluyor ki bakmadan duramıyorum. Zaten öyle tanıdım. Önce yaptığı çiziler dikkatimi çekti. Sonra kitaplarını merak ettim. Kimse Beni Görmüyor son yayımlanan kitabı. Ben de sondan başlamış oldum. Ama iyi de oldu. Neden mi? O halde anlatmaya başlayayım... Kimse Beni Görmüyor 'da bize hikâyesini anlatan kişi Defne. Muhtemelen bir ortaokul öğrencisi. Üstelik okulun popüler kızlarından biri.

Genellikle hakkında çok konuşulan bir kitabı okumak kolay olmaz. Çevreden gelen bilgiler ışığında ister istemez bir fikriniz olarak ve bir beklenti içinde sayfaları çevirirsiniz. Benjamin Anna'yı Seviyor da işte öyle bir kitaptı benim için. Çocuk edebiyatıyla ilgili çeşitli sohbetler de özellikle "sansür" ya da "yasaklama" kelimelerinin geçtiği bir kitap oldu. Farklı yorumlar duydum. Ancak kendi dilini çok ustaca oturtmuş bir eserle karşılaştığım için tüm bildiklerimi unuttum

Benim mitolojiyle tanışmam biraz geç oldu. Belki de çocukluğumda izlediğim filmlerin ya da okuduğum kitapların içinde bir şekilde yer alıyordu ama ben farkında değildim. Biraz ilgilenip, derinlemesine okudukça aslında edebi üretimlerin temelinde izlerine yansımak mümkün. Mesela geçtiğimiz günlerde bir deneme metnime dahil ettiğim Pyramus ve Thisbe aşkını düşündüğümde, karşılıklı yanlış anlamalarla biri diğerinin öldüğünü sanıp canlarına kıyarlar, Romeo ve Juilet öyküsündeki b

Elveda Bay Muffin'in çevirmeni sevgili Ali Arda Eksi 18 Edebiyat Topluluğu'nun bir projesi kapsamında bizimle buluşacak. Bu vesileyle bu güzel kitapla buluşmuş oldum. Ali Arda İsveççe'den dilimize çok sayıda eser çevirmiş. Bunlardan en meşhur olanı sanıyorum KUMKURDU serisidir. Hayranlıkla okuduğum, okumaya meraklı tüm çocukların kitaplığında bulunan Kumkurdu serisiyle ilgili geçtiğimiz günlerde yaşadığım bir olayı anlatayım ELVEDA BAY MUFFİN'e geçmeden önce. Bu yıl zoom üzer

Bayıldım. Gerçekten. Bazen diyorum ki abartıyor musun? Yani bu yazdıklarını okuyanlar bu nasıl eleştiri derler mi? Ne yapayım, duygularımı ifade etmeliyim. Gümüşsu Zamanı hani "fırından yeni çıktı" derler ya öyle bir roman. Saliha Nilüfer tarafından kaleme alınmış. Fantastik bir anlatı. Zaten yazarın girişteki özgeçmişine bakınca görüyoruz ki İngilizce, İspanyolca ve Katalanca'dan bir çok çeviri yapmış. Çeviri yaptığı yazarlar arasında kimler mi var? Alberto Manguel, Jorge Lu

Ah özellikle şu yaşadığımız günlerde bu roman nasıl da iyi geldi. Yazar Hacer Kılcıoğlu'na özellikle teşekkür etmek istiyorum. Çünkü öyle zor zamanlar yaşıyoruz ki... Ben bazen içimde hiç sönmeyeceğini düşündüğüm artık silikleşmeye başladığını hissediyorum. Sonra işte böyle güzel bir şey oluyor ve sanki içime binlerce ışık saçan ağustos böceği yerleşiyor. Kasvetli karanlık yerini yaz günlerine bırakıyor. Abarttığımı mı düşünüyorsunuz. Hayır hiç de bile. Çok güzel bir kitap. B

Muhteşem bir çocukla tanıştım. Çocuk diyorum ama muhtemelen (kurgunun oluşturulduğu zamanla düşünürsem eğer) şu an benden yaşlı olmalı, adı : Nick. " Bunun Adı Findel " in giriş cümlesinde okuyucuya şöyle tanıtılıyor: "Linconln İlkokulu'ndaki çocuklarla öğretmenlerden -harbiden kötü, harbiden akıllı ve harbiden iyi çocukları içeren- üç liste yapmalarını isterseniz, Nick Allen bunların hiçbirinde yer almazdı. Nick tamamen kendine özgüydü ve herkes de bunu böyle bilirdi." Şimd

Okumayan kalmış mıdır? Ben biraz geç okumuş olabilirim ama çocuk edebiyatının efsane kitaplarından biri "Kim Takar Salatalık Kral'ı" Türkiye'de ilk baskısını 2003 yılında yapmış. Benim elimdeki 2009 tarihli 12.baskısı. Ancak aradan bu kadar uzun zaman geçmiş olmasına rağmen güncelliğini yitirmeyen bir kitap. Sanırım bunda inanılmaz bir hayal gücünün zemin bulduğu kurgunun etkisi çok büyük etken. Yazar Chirstine Nöstlinger'in dilimize çevrilen tüm kitapları Günışığı Kitaplığı

Ayy buraya başlığı yazarken gülümsediğimi fark ettim. Ayrıca ısınması için ocağa koyduğum çorbanın pilava dönüştüğünü (Ben bunu çok yapıyorum. Şu bilgisayarın başına geçip de bir şeyler yazmaya başlayınca tüm dünyayı unutuyorum :))) Miyase Sertbarut'u çocuk edebiyatıyla ilgilenip de tanımayan var mıdır? Herkes tanıyor değil mi? O zaman benim buraya, onun bir kitabıyla ilgili bir şeyler not düşmem anlamlı mıdır? Yoksa her şey zaten bilindiği için susmalı mıyım? Elbette hayır.

Sevgili öğretmenim Nevzat Süer Sezgin'in Martı Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Grubu üyelerinin öykülerinden derlediği bir seçki var birkaç gündür elimde. Çok keyif alarak okudum. Sunuş yazısında çocuklara "Dostlar merhaba" diye seslenerek Nevzat S. Sezgin şöyle demiş: " Her gün büyüyor ve sürekli yeni şeyler öğreniyorsunuz. Yalnızca çocuk olduğunuz için pek çok hakkınız olduğunu biliyor musunuz?" Maalesef bu sorunun yanıtını anne babalar da bilmiyor. Çocukları kendileri dünyaya g

Elimde kısacık bir kitap var. Kendi kısa ama yüreğimi kapladığı yer kocamannnnn. Bahsedeceğim kitabın ismi ŞAİRİN KÖPEĞİ. Çocukluğumdan bugüne içinde hayvan dostlarımızın geçtiği hikâyeleri çok severim. Bizim küçüklüğümüzde televizyonun tek kanal, onun da sınırlı saatler arasında, olduğu dönemlerde gününü ve saatini heyecanla beklediğimiz diziler vardı. Lassie, Beyaz İnci gibi. Birinde bir köpeğin ailesiyle maceraları, diğerinde bir atın öyküsü anlatırdı. Bunları sonra polis