Okuma Günlüğüm

Uzun zamandır Şebnem İşigüzel'in bir eserini okumak istiyordum. Kitap kulübümüzün Mayıs ayı kitabı olarak seçilmesi benim için çok isabetli oldu. Roman pandemi nedeniyle evlerimize sıkışmak zorunda kaldığımız dönemde çıkmış ve hakkında çok konuşulmuştu. Biz de kitap kulübünde öyle yaptık, üzerine epeyce bir konuştuk... Öncelikle iyi ki böyle kadın yazarlarımız var, demek istiyorum. Ben her defasında bunu ifade etmekten gurur duyuyorum. Romanla ilgili kişisel yorumlar olabilir

Bu kitap ödünç. Önce nedense bunu söylemekle ve kendisine ait sağlam bir kişisel kütüphanesi olan sevgili arkadaşım Filiz'i anarak başlamak istiyorum. (Bu arada kitapları çok kıymetlidir ve ödünç vermeyi hiç sevmez. Sanırım istisnalardan biriyim.) Yaşam Suyu'nu ilk o okumuştu ve yaptığımız sohbetlerden birinde gözlerinden ışıklar saçarak bu kitabı mutlaka okumalısın demişti. Nasıl tarif edeceğini de bilemeyerek üstelik. Okuyunca anladım, çok haklıydı. Anlatması zor bir kitap

İtiraf ediyorum bu romanı kapağından etkilenip aldım. Sağ alt köşede, dallarından kırmızı - pembe renkli yemişler sarkan ağaca yaslanmış duran sarı gitarı, onun üstüne tünemiş minik kuşu, birbirleriyle sohbet eden diğer iki minik kuşu, bahar havasını sevdim. Meğer içindeki hikâyeye aşık olacakmışım, bilmiyordum... Göç, son on yıldır çok konuştuğumuz bir mevzu olsa da aslında yüzlerce yıldır yaşanıyor. Dolayısıyla edebiyata yansımaları da var. Edebiyatın en sevdiğim yanlarında

Tilki 8 hikâyesinde doğanın çığlığı duyurmak istiyor yazar bize. Yazar demişken çocuklar için hazırlanmış bu kitabın yazarı George Saunders, daha çok öykü kitaplarıyla adını duyurmuş, yazdığı ilk roman ile Man Booker Ödülü almış usta bir kalem. Yine harikalar yaratmış ancak öncelikle şunu söylemeliyim, okuyacaklarınıza hazırlıklı olmalısınız... Metinin anlatıcısı genç bir tilki. Adı da Tilki 8. Topluluğundaki tilkilere bu şekilde isim veriliyor. En yakın arkadaşı da Tilki 7.

Jose Saramago'nun dinler tarihini yeniden ve kendince kurgulayarak yazdığı romanı Kabil'i okudum. Üstelik bu kitabı bir akşam kucağımda buldum. İhsan Oktay Anar'ın Amat'ını konuşurken söz Kabil ile Habil'e geldiğinde kızım konuştuklarımızı duymuş ve kitaplığından Kabil'i getirerek kucağıma bırakmıştı. Epey zaman önce Kopyalanmış Adam romanıyla birlikte Kabil'i de sipariş vermiştik. Zeynep okumuştu ancak ben bir türlü elime alamamıştım. Aslında yıllar var Saramago okumayalı. Ç

"Her şeyi bilmek mümkün değil. Bilgin olmadan, fikrin olmasın." yaşam mottom ama ben KİKİ'nin Miyazaki'nin olduğunu düşünüyordum. Hadi bakalım bu bilgiyle ne yapacağız? Bazı kitaplar sosyal medyada öyle hızlı yayılıyorlar ki birden bire fenomen oluyorlar. Benim için KİKİ'NİN CADI KARGOSU da bunlardan biri oldu. Takipleştiğim, aynı toplulukta yer aldığım bir çok arkadaşım kitabı çıkar çıkmaz paylaştı. Bu da yetmedi Uzakdoğu hayranı olan ve hatta benden çok daha büyük bir MİYAZ

İnsan yaşadığı şehri iyice bir tanımalı, sevmeli diye düşünüyorum. Çoğumuz oturduğumuz semti bile bilmiyoruz. Nerede ne var, geçmişi nedir hiç ilgilenmiyor - ilgilenemiyoruz. Yaşam denen döngünün içinde, çoğu zaman farkında bile olmadan, tükeniyoruz. Ben son bir kaç aydır yaşadığım şehir İstanbul ile ilgili kitaplar okuyorum. Şehrin en sevdiğim yerlerini turluyorum. Tarihine dair benim için yepyeni aslında geçmişi binlerce yıla dayanan şeyler öğreniyorum. Bu şehrin en sevdiği

Günışığı Kitaplığı'nın KÖPRÜ KİTAPLAR serisi içinde yayımlanan Karga Feramuz'un Aşkı isimli romanı yeni bitirdim. Nazlı Eray'ın 2011 yılında Doğan Kitap'tan çıkan bu ilk gençlik romanı Semih Gümüş'ün editörlüğünde yeniden yayımlandı. Ve benim düşüncem, aşağıda belirteceğim küçük bir kaç nokta dışında, kesinlikle zamansız bir roman olduğu (ki bu kadar fantastik bir dünyada o kadarına da takılmamak gerek belki) , okurken çok keyif aldım. "Çılgın, komik, beklenmedik...Zamanın öt

"Çok alâmetler belirdi, vakit tamamdır. Haram sevaboldu, sevap haramdır." N.Hikmet Birbirinden etkileyici 14 öykünün yer aldığı ALÂMETLER KİTABI bu alıntıyla başlıyor. Geleceğe dair distopik bir anlatı diye düşünebilirsiniz. Ama yakın zamanda okuduğum ve yine burada yazdığım Fuat Sevimay'ın GÖR BAĞIR öykü kitabında olduğu gibi günümüze ve insanlığımıza dair sorgulamalar sunuyor. Zaten bir kitap ortaya çıktıktan ve okuyucuya ulaştıktan sonra aslında siz ne anlamak istiyorsanız

Ne kadar mutluyum. Deli olmalıyım. Daha kovid belası Dünya'dan temizlenmeden şimdi de kuzeyimizde bombalar uçuşuyor. Haber kanalları sabahtan akşama daha da vahimleşen sahneleri gösteriyor. Dün akşam 1 yaşında bebeğin ölümünü izledim. Enerjimi yitirdiğimi hissediyorum ki ben yaşadığım her şeye rağmen umut etmeyi bilen biriydim. Bugünse sık sık hissettiğim şey suçluluk. Peki neden mutluyum? Bu aralar boğulmak üzere olan ruhumu, delirmek için fırsat kollayan beynimi edebiyat k

İki kız çocuğu büyüten bir anneyim. Şimdi ikisi de kocaman oldular. Geçmişte yaşadıklarımızsa fotoğraf karelerinde kalan tatlı birer anı. Böyle yazınca eskiden fotoğraflar dijital değildi, kart çıktısı alırdık ya, ne güzelmiş. Fotoğraf karesiyle birlikte dondurulan o anın öncesini ve sonrasını da görülebiliyor, hayal edebiliyorsun. Şimdi binlerce kare çekip, onları Bulut'a yerleştiriyor, sonra da unutuveriyoruz. Konuyu dağıtmayı ne de çok seviyorum. Bugün çok sevdiğim bir kit

İhsan Oktay Anar külliyatının üçüncü kitabı EFRASİYAB'IN HİKÂYELERİ . Bu ilk iki kitap 1- Puslu Kıtalar Atlası, 2- Kitab-ül Hiyel 'den farklı olarak günümüze daha yakın bir zamanda geçiyor ve 1001 Gece Masalları gibi zamanı oyalamak ve yaşamı sürdürmek üzere art arda akan öykü - masallardan oluşuyor. EFRASİYAB'IN HİKÂYELERİ üzerine internet üzerinde araştırma yaptığımda ilk iki kitaba kıyasla daha az yorum, eleştiri gördüm. Genelde karşılaştığım yorumlar yine ilk iki kitapla

Pablo Neruda denilince aklıma hep POSTACI (Il Postino) filmi gelir. Yıl 1996. Şaka gibi ama aradan tam 26 yıl geçmiş. Metafor ne demek o filmden öğrenmiştim. Pablo Neruda aşık olan ama sevdiği kadına duygularını dile getiremeyen Postacı'ya duygularını nasıl metaforik kelimelere dönüştüreceğini öğretiyordu. Bu arada aslında bulunduğu yerde saklanmak zorunda olduğunu, ülkede bir mücadelenin devam ettiğini görüyorduk. Halk onu çok seviyordu. Kelimelerin gücü bu işte demiştim. Pa

Bu ara çok keyifli kitaplar okuyorum. Yeni bitirdiğim kitaplardan biri KARDEŞ MARDEŞ DEME BANA! Yazarı Kaan Elbingil "Berk" dizisiyle tanınan yazarın ilk romanı olarak geçiyor. Benim de ilk okuduğum kitabı. Üstelik bu roman tanıtımını yazdığım şu günlerde çok güzel bir ödülün de sahibi oldu. Dil Derneği Beşir Göğüş 2022 Çocuk Romanı Ödülü'ne layık görüldü. Beşir Göğüş hakkında bilgi sahibi olmak isterseniz buraya yaşam öyküsüyle ilgili linki bırakıyorum. KARDEŞ MARDEŞ DEME

"Bombaların yerine pasta yapılmaya başlanacağı o gün geldiğinde herkese yetecek kadar pastamız olacak." Bugün okuduğum kitabın tanıtımına son sözüyle başlamak istedim. Çok güzel bir dilek değil mi? Gökyüzünden bomba yerine pasta yağması. Yazar Gianni Rodari 1920, İtalya doğumlu. Çocuklar için yazmaya 1947 yılında başlamış. Uzunca yıllar gazetecilik yapmış. İkinci dünya savaşının o karanlık günlerinin ardından toparlanmaya çalışan ülkesine, dünyaya ve daha çok da çocuklara umu

Kitap kulübümüzün bu ayki kitabı Toni Morrison 'dan En Mavi Göz 'dü. Son birkaç yıldır takibe aldığım bu romanı kitap kulübündeki arkadaşlarımla birlikte okumak çok keyifliydi. Birlikte okumak ve sonrasında kitap üzerine sohbet etmek bakış açımı genişletiyor hatta farklı bakmayı öğretiyor. Ayrıca sayısı neredeyse sonsuz olan okunacaklar listemi de azaltıyor :) Ben bir eseri şu sırayla okuyorum: Önce metni hiç bir etki altında kalmadan okuyorum, ardından küçük bir araştırma y

Lydia Millet tarafından 2007 yılında yazılmış, Türkçeye çevirilerek 2017 yılında basılmış Ölüler Nasıl Düşler? romanını sosyal medyadan takip ettiğim ve öykülerini çok sevdiğim yazar Mevsim Yenice sayesinde aldım. Şöyle bir şey demişti yanlış hatırlamıyorsam: "Keşke ben yazsaydım dediğim bir roman" Çok güçlü bir arzu. Üstelik Mevsim gibi kalemi güçlü bir yazardan gelince hemen sipariş ettim ve okudum. Sadece ben de değil kızım Zeynep'le birlikte birer hafta arayla okuduk. Bir

Okumaktan neden bu kadar keyif aldığımı düşünüyorum bazen. Dünyanın hiç göremeyeceğim yerlerini gezmek, kültürlerini tanımak, dillerini anlamak vs. bunları bir kenarda tutarsam sanırm en çok beni yeni - elbette benim için- yazarları keşfetmek kısmı heyecanlandırıyor. Bir de okuma eylemenin etkileşimli olması. Bugün tanıtacağım kitabı örneğin canım kızım Zeynep sayesinde okudum. Takibe almıştı. Siparişini verdim, önce o okudu, sonra ben. İkimiz ard arda okuyunca kitabın üzerin

Dün sabah kızımı okula bıraktıktan sonra soğuk havayı bahane etmeyi bir kenara bıraktım, kahvaltı için sıcak simit alma niyetiyle evden çıktım. Aslında kış günlerinde hava çok daha güzeldir. Temiz havayı içime çektim. Sonra beni çok mutlu eden bir şey oldu. Tıpkı filmlerdeki gibi gökyüzünden kar taneleri süzülmeye başladı. Havada uçuşan küçük taneciklerin bir kısmı yüzüme düştü. Kandırmacaydı bu yağış çünkü tutmadı. Ama olsun, sabah sabah yüreğimde bir mutluluk kıpırtısı oluş

2022 yılı yüzlerce nedenden ötürü talihsizlikler içerse de benim için o kadar güzel başladı ki anlatamam. Ahmet Büke'nin yeni romanını okudum. İlaç gibi geldi. Aradan biraz zaman geçsin, bir kez daha okuyacağım. Aradan biraz daha zaman geçsin bir kez daha. Belki her yıl yeniden... Hak ediyor çünkü tam anlamıyla bir destan yazmış. Tüm karanlıklara rağmen sisin ardından ışığın varlığını hissettiren bu toprakların dilinden yansıyan bir metinle selamlamış okuyucusunu. Ahmet Büke